Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Ναι είναι γεγονός!!! I am back

Μετά από καιρό απουσίας για λίγους αδιευκρίνιστους... επέστρεψα στα λημέρια του blog μου. Βέβαια μετά από την ιστορική μέρα της 21 Ιουνίου 2008 που έκανα την τελευταία ανάρτηση έχουν συμβεί πάρα πολλά!
Άλλα ευχάριστα και άλλα θλιβερά και πρόσφατα.
Μ᾽αρέσει να ξεκινάω από τα δυσάρεστα πρώτα... Αυτό λοιπόν που με συγκλόνισε ήταν ο θάνατος συγγενικού μου προσώπου, γεγονός το οποίο έγινε πριν 3 μέρες στις 27/03/09. Ήταν πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο και ακόμα και τώρα που γράφω το βάρος στην καρδιά μου δεν λέει να υποχωρήσει από τον χαμό του. Χθες Κυριακή έγινε και η κηδεία. Αυτό ήταν... Αυτό το γεγονός μου έδωσε να καταλάβω αυτό που λέει ο λαός... Σήμερα είσαι αύριο δεν είσαι! Πολύ ξαφνικό!
Καλό ταξίδι Ν.Κ.

Λείπω σχεδόν 9 μήνες από την επαφή μας μέσω του blogging αυτό σημαίνει ότι πολλά πράγματα συνέβησαν στην ζωή μου αυτόν τον καιρό. Θα τα μοιράζομαι σιγά σιγά μαζί σας μιας και είναι αρκετά. Σήμερα θα πω κάποια πολύ περιληπτικά. Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά και διαβάστε:
-10 Νοεμβρίου παρουσιάζομαι στην Τρίπολη για να υπηρετήσω την μαμά πατρίδα.!
Αεροπορία όπως θα καταλάβατε... Στην αρχή άλλα είχα ακούσει για τον συγκεκριμένο κλάδο του στρατού και άλλα αντιμετώπισα. Θα τα πούμε, μην μου αγχώνεστε.
-Η σχέση μου με την Apple που θα ξέρετε λόγω περασμένων posts συνεχίζεται αυτή την φορά με την αγορά του Macbook Aluminium! Σε απλά ελληνικά καταπληκτικό μηχάνημα. Πάνω σε αυτό το θέμα θα γράψω άλλη μέρα γιατί έχω πολλά να σας πω για την εμπειρία μου με ένα τέτοιο μηχανάκι.
Απλά θα παραθέσω κάτι που διάβασα αλλού και μ άρεσε... "Όποιος νόμιζε ότι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι ο σκύλος, μάλλον δεν είχε ποτέ mac" χάχα

Αυτά για σήμερα... θα ακολουθήσουν πολλά πραγματάκια στη συνέχεια μείνετε συντονισμένοι με το dnik.blogspot.com.
Γύρισα και έχω όρεξη αυτή την φορά, και πολλά να μοιραστώ μαζί σας...

2 σχόλια:

siakar είπε...

ο θάνατος είναι ένα γεγονός πολύ αναγκαίο όπως και η ζωή...και προπαντός πολύ πιο χρήσιμο.....
οσο για τον συγγενή που πέθανε.....ανέτρεξε στο ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη: "Λήθη"...."καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε τη πίκρια της ζωής.."
Διάβασέ το. Αξίζει

KOSTAS είπε...

siakar έχεις πολύ δίκιο όμως...
Σε ευχαριστώ για την πρόταση σου στο blog